Küçük Hayvan Ultrason Görüntüleme Prensipleri
Küçükhayvan ultrasonuProb, küçük hayvan derisinin yüzeyine kaplanmış bağlayıcı maddeden ultrason geçirecek ve ultrason, küçük hayvanın vücuduna iletilecektir. Ultrason dalgaları, farklı yoğunluktaki iki ortamın arayüzüyle karşılaştığında arayüz yansımasına uğrar ve yansıyan geri ultrason dalgaları, ultrason probu tarafından alınan ve dijital mod dönüşümünden sonra bir ultrason görüntüsüne dönüştürülen yankılardır (Şekil 1).
Şekil 1
Ultrason görüntülemenin temel görüntüleme modu B modudur, bu mod küçük hayvanların anatomik yapısını siyah-beyaz-gri renk skalasında görüntüler ve burada:
Beyaz: Güçlü yankıları, genellikle taş ve hava kabarcıkları gibi yoğun doku yapılarını temsil eder.
Gri: Düşük eko, genellikle orta yoğunluklu doku yapılarını temsil eder; karaciğer, safra kesesi, pankreas, dalak ve diğer organlar gibi.
Siyah: Eko olmadığını, genellikle sıvı, kan damarları, nekrotik doku gibi düşük yoğunluklu doku yapılarını temsil eder.
Yaygın olarak kullanılan bir diğer ultrason görüntüleme modu ise, yaygın olarak renkli ultrason olarak bilinen Renkli Doppler modudur. Bu mod, B-mod yapısal görüntüye dayanır, kan akış sinyalleri farklı renklerle işaretlenir ve bu da dokulardaki ve organlardaki kan akışının dağılımını gözlemlemeyi kolaylaştırır. Burada:
Kırmızı: Prob yönündeki kan akışını temsil eder (Şekil 2, sol).
Mavi: Kan akışının probdan geriye doğru olduğunu gösterir (Şekil 2 sağda).
Şekil 2
Küçük hayvan ultrason görüntüleme sistemi özellikleri
1. Radyasyon içermeyen, kullanımı kolay, sezgisel görüntüler, gerçek zamanlı ve uzun süreli gözlem olanağı (Şekil 3).
Şekil 3 Güvenli, invaziv olmayan, uzun süreli çalışma
2. Yumuşak doku görüntülemede en iyisidir.
3. Geniş uygulama alanı: Akciğerlerin görüntülenmesinde geçici zorluklar yaşanmasının yanı sıra (akciğerler gazla dolu, ultrasonda güçlü bir eko bölgesi olarak görüntüleniyor, iç yapı görülemiyor), diğer doku ve organların da ultrason görüntüleri alınabiliyor.
Klinik ultrason ile küçük hayvan ultrasonu arasındaki fark
İkisi arasındaki en büyük fark ultrason prob frekansıdır: klinik ultrason prob frekansı yaklaşık 3-15 MHz'dir; küçük hayvan ultrason prob frekansı genellikle 20-50 MHz'e ulaşabilir, fare ultrason probu 80 MHz'e ulaşabilir.
Ultrasonun fiziksel özelliklerine göre, ultrason frekansı ne kadar düşükse, penetrasyon derinliği o kadar iyi olur, ancak çözünürlük kötüleşir. Tersine, ultrason frekansı ne kadar yüksekse, görüntüleme derinliği o kadar sığ olur, ancak çözünürlük artar. Bu nedenle, kullanılan klinik ultrasonların çoğu, insan vücudu için uygun olan düşük frekanslı ultrasondur ve elde edilen görüntü çözünürlüğü yapıların gözlemlenmesi için yeterlidir.
Ancak küçük hayvanlar için durum böyle değildir. Örneğin, farelerin kalınlığı yalnızca yaklaşık 3 cm'dir ve iç organların hacmi insanlardan çok daha küçüktür, bu nedenle net gözlem yapabilmek için yüksek çözünürlüklü görüntüler elde etmek amacıyla ultra yüksek frekanslı problar kullanılır (Şekil 4).
Şekil 4 Klinik ultrason ile küçük hayvan ultrason görüntüleme arasındaki fark
Örnek olarak fare sol ventrikül ultrason görüntülemesini ele alalım
Şekil 5'teki klinik ultrason probu düşük bir frekansa ve derin bir görüntüleme derinliğine (yaklaşık 3 cm) sahiptir, bu nedenle farenin sol ventrikülü (1 cm'den daha az derinlikte) görüş alanının merkezine yerleştirilemez ve görüntü çözünürlüğü yeterli değildir.
Sol ventrikülü titizlikle inceleyip doğru bir şekilde analiz edin. Şekil 6'daki küçük hayvan ultrason probu yüksek bir frekansa sahiptir, sol ventrikül görüş alanının merkezinde yer alır ve 7 mm derinliğe odaklanabilir. İyi görüntü çözünürlüğü, sol ventrikülün tüm önemli yapılarını net bir şekilde gözlemlemenize ve daha sonraki aşamalarda doğru kantifikasyon yapmanıza olanak tanır.
Şekil 5 Farelerde sol ventrikülün klinik ultrason görüntülemesi
Şekil 6 Küçük hayvan ultrasonuyla görüntülenen fare sol ventrikülü
Gönderi zamanı: 13 Mart 2024